Kolby do broni, repliki karabinów, okucia

Menu

  Strona Główna

  Moje Konto

  Produkty

    Repliki Kolb

    Atrapy Broni

    Oryginalne Kolby

    Części Broni

    Bagnety

    Akcesoria Skórzane

 Encyklopedia Broni

      Dodaj nowy wpis

      Twoje wpisy

  Kontakt

  Komentarze

Translator

Go to English Version

Karabin Vetterli-Vitali wz.1870/87


Model: Karabin Vetterli-Vitali wz.1870/87


Dane techniczne

Rodzaj: Karabin powtarzalny
Kraj: Szwajcaria
Kaliber: 10,4 mm
Magazynek: 4 naboje
Długość: 1350 mm
Długość lufy: 860 mm
Masa: 4,62 kg
Szybkostrzelność teoretyczna: ?
Szybkostrzelność praktyczna: ?
Zasięg: ?
Prędkość początkowa pocisku: 730 m/s
Wyprodukowano (sztuk): ?


Opis

Seria karabinów Vetterli pochodziła ze Szwajcarii. 20 grudnia 1866 roku, Szwajcarzy rozpoczęli prace nad uzbrojeniem swoich sił zbrojnych w karabin powtarzalny. Wówczas nie istniała jeszcze taka konstrukcja, która mogłaby pełnić, zdaniem Szwajcarów, tę rolę. Dotychczas Szwajcaria używała karabinów Milbank-Amsler, jednostrzałowych kapiszonowców.    

    Zadanie powierzono konstruktorowi Friedrichowi Vetterli (1822 -1882), który podjął pracę w Schweizerische Industrie-Gesellschaft Waffen-Department (SIG) w roku 1864. Vetterli pracował już wcześniej nad konstrukcjami broni palnej dla Niemców, Francuzów i Brytyjczyków, a wielki wpływ na jego pomysły miały karabiny amerykańskie, szczególne karabiny powtarzalne \"Henry\". Do 1886 roku Vetterli zbudował już jednostrzałowy, powtarzalny karabin, w oparciu o konstrukcję Terry, w Anglii na początku lat 50-tych XIX wieku. 

     Wynikiem prac było wprowadzenie w 1867 roku magazynka rurowego oraz dodanie sprężyny do zamka w roku następnym. W 27 lutego 1868 roku Szwajcaria zamówiła 80.000 sztuk karabinu Vetterli modelu 1867. Model ten miał magazynek na 13 naboi, które można było wystrzelić z prędkością 21 strzałów na minutę. Karabin używał amunicji 10,35x47R.

     Dalsze prace konstruktora doprowadziły ostatecznie do powstania modyfikacji pierwotnego projektu, czyli modeli: M1868, M1869, M1869/71, M1870, M1871,  M1878,  M1878/81. Wymienione modele występowały też w swoich odmianach, nazywanych Stutzer. Pojawiały się też w małych ilościach modyfikacje wymienionych broni dla zdefiniowanych służb, np. wersje dla szkolenia (Cadet), czy straży Granicznej i Policji. 

     Co znaczące w historii szwajcarskich konstrukcji, karabiny nigdy nie zostały użyte bojowo. Najbliżej takiego użycia było w 1904 roku, gdy Finowie popierający bunt przeciwko uciskowi Czartystów rosyjskich, rozpoczęli planowanie powstania. Na jego cel, za pośrednictwo rewolucjonistów z St.Petersburga oraz pułkownika Akashi, japońskiego attache wojskowego w Sztokholmie, dokonano zakupu. Finansowała go właśnie ambasada japońska. Przywódca ruchu, Konni Zilliacus, zakupił w Hamburgu i Paryżu 15,000 sztuk karabinu M1869/71, z amunicją wycofaną z Armii Szwajcarii. Zakup przewieziono na S/S John Garfton na przełomie sierpnia/września 1905 roku. Z powodu komplikacji z odbiorem, oraz z obawy przed wpadką, wysadzono statek w powietrze. Broń wydobyli jednak rosyjscy nurkowie. Z powodu tego wydarzenia, karabiny Vetterli nazywano w Finlandii \"Graftony\", na cześć statku. Broń w małych ilościach nadal przywożono do Finlandii. Miały walczyć o niepodległość kraju, ale gdy nadeszła rewolucja 1918 roku, były przestarzałe i brakowało amunicji do nich. Gdy jednak zdobyto magazyny rosyjskie, odnaleziono tam broń wydobytą z okrętu oraz tą skonfiskowaną 12 lat wcześniej. Ostatnie sztuki karabinów Vetterli pojawiają się jeszcze w latach 50-tych XX wieku.

      Szwajcaria sprzedawała karabiny na eksport. Duże ilości sprzedali do Włoch, gdzie w 1870 roku trafił karabin Vetterli jednostrzałowy. Przerobiono go dodając mu magazynek pudełkowy na 4 naboje. Przeróbki dokonał włoski kapitan artylerii G. Vitali. Przecięto dolną część broni wycinając otwór. Następnie dodano metalową opaskę dla wzmocnienia podstawy magazynka.  Powstał w ten sposób model zwany Vetterli-Vitali. Przerobiono tysiące sztuk. Następnym etapem było powstanie omawianego karabinu oznaczanego jako M1870/87, który powstał przez nieznaczne skrócenie lufy. Produkcję ich podjęto we włoskim arsenale w Turynie. 

  Karabiny Vetterli-Vitali M1870/87 używane były aż do końca I wojny światowej. Na początku XX wieku duże ilości przerobione zostały na kaliber 6,5 mm, tak aby można było używać ich do strzelania amunicja Carcano. Karabin Carcano szybko wyparł Vetterli - Vitali jako podstawowa broń armii włoskiej. Miało to miejsce w 1891 roku. Karabinu używały m.in. włoskie wojska kolonialne oraz \"La Regia Guardia di Finanza\", czyli Królewska Gwardia Finansowa. Z zagranicznych źródeł wynika, że karabiny tego typu posiadała też Rosja, jednak wciąż nie udało się ustalić mi skąd (prócz dostaw fińskich).  

Powiększ zdjęcie

Wpis dodał: konrad33


Copyright © by PPHU Fox http://www.fox-military.com             Designed by MSc Eng. Leszek Foks

Wyszukiwarka



Szukaj w: